Mężczyźni w obliczu straty.

Wielkie dzięki dziewczyny.Wiem,że na pewno wszystko się ułoży...tylko potrzeba czasu.
Buziaczki.

A wiesz Kinga myślałam sobie dzisiaj rano o tobie i może powinnaś zacząc powoli wprowadzać czułość do waszego związku nie tak odrazu sex tylko może zacznijcie subtelnie jakbyście na nowo się poznawali i siebie uczyli, od zwykłego dotyku ręki. Przypomnij sobie jak to było gdy sie poznaliście, pierwszy pocałunek, gdy pierwszy raz trzymaliscie się za rękę. Tak jak emocjonalnie musisz przeżyc swoją żałobę i zacząć wszystko od nowa, bo niestety taka prawda, że kiedyś będziesz musiała, tak też w kwestii fizycznej też musisz zacząć od nowa. Przemyśl to i porozmawiaj z mężem, niech na nowo cię zdobędzie. Małymi kroczkami aż w koncu będziesz na nowo cieszyć się bliskością z nim.

Ślicznie powiedziane ślimaczuś Smile

Dziękuję Ślimaczko,napewno małymi krokami dojdziemy do wszystkiego.
Wiem,że potrzeba czasu,ale wiem też,że wszystko będzie dobrze.
Musi być...prawda???
Buziaczki!

Kinula męża masz sympatycznego bardzo Smile

Umie się o swoje upomnieć Smile

Dziękuję!

Musi być nie ma innej mozliwości.
U mnie też róznie bywa, dzisiaj był znowu kryzys między nami. Boję się, że my sobie z tym nie damy rady.

Są lepsze i gorsze dni.Ale najważniejsze to być RAZEM!

To prawda, że najwazniejsze być razem, ale nie zawsze jest to proste.

Wiem,doskonale cię rozumiem.Sama to przeżywam,choć jest już lepiej,o wiele lepiej.
Ale było strasznie,ciągłe pretensje,kłótnie nie wiadomo o co tak naprawdę no i ta nieczułość.To było dla mnie najgorsze...

Czas to Nasz najlepszy przyjaciel w takich chwilach... No i zrozumienie... Chyba każda z Nas przechodziła taki kryzys w związku. Ale najważniejsze, by poprostu BYĆ... Nawet, jeśli jest bardzo źle...
Kiniuś, masz kochanego męża, On też potrzebował czasu, tak jak Ty Smile

U nas najgorsze są kłotnie, z czułością jak narazie nie ma problemu. Zreszta mój kochany małżonek nigdy nie był zbyt wylewny, ja go cały czas uczę takiej normalnej czułości. Jak byłam w szpitalu, to widziałam chyba wtedy po zabiegu jak bardzo mu na mnie zależy i jak przy nim poroniłam. Wtedy chyba coś w nim się złamało i już nie potrafi tego odbudować. Widzę jak cierpi.

Ślimaczuś... Tacy są Ci Nasi faceci... Nikt przecież nie oczekuje, że codziennie będą Nam mówić jak bardzo Nas kochają Wink

Mój też wylewny nie był... Ale latami Go uczyłam, by mówił co czuje i ciut się zmienił Wink

Jeśli chodzi o to, co Nas spotkało... Myślę, że poprostu nie umie sobie jeszcze z tym poradzić... Albo nie wiem jak o Tym z Tobą porozmawiać, bo nie chce, żeby Tobie było przykro. Czasem nie warto drążyć... No i relacje nie są już takie jak były... Człowiek staje się "bogatszy" o to przykre doświadczenie i też się zmienia pod jego wpływem... Z czasem i Jemu będzie lepiej, zobaczysz Smile

Buziulki :*

Mam nadzieję, bo dzisiaj przez tą wczorajszą kłótnię mam doła. Najgorsze, że ja się o niego tak martwię.

Nie mówię Ci tego, żeby na siłę Cię pocieszyć... Wiem po sobie. Też miałam ciężkie dni z mężem :/ Trzeba było przetrwać poprostu tą burzę... Martwisz się, bo kochasz! Zobaczysz, że się poukłada. Tulę Cię i nie smutaj :*