Jestem Mamą Anioła... :: Przegląd tematu

sara37

Nam też było miło Smile

pozdrowionka :*:*:*

martita

Było nam bardzo miło was poznać. I czekamy na więcej spotkań. Cieszę się że udało nam się puścić choć te kilka lampionów. Pofrunęły dla uczczenia pamięci naszych dzieci Smile

sara37

Marto ja również przyłączam się do podziękowań Wink

Jaga

MArto wielkie dzięki za dziś Smile

martita

W pełni cię rozumiem, ja też pisałam na forum. Ale po starcie naszego drugiego dziecka czułam że potrzebuje kontaktu bezpośredniego. Ogromnie się bałam że trafie do ludzi, którzy mogli by mi jeszcze bardziej zaszkodzić. Miałam jednak szczęście i spotkałam cudowne osoby. Mimo upływu czasu utrzymuje z nimi kontakt.
Jeśli chodzi o twoją chęć wsparcia dla kogoś, poszukaj organizacji, ludzi dobrego serca co by pomogli w twojej okolicy zorganizować Grupę Wsparcia.

Pestka

W zasadzie w tym się nie różnimy - wszystkie tutaj potrzebowałyśmy się wygadać, być wysłuchane i zrozumiane. To forum to taka nasza Grupa Wsparcia. Ja po stracie dziecka nie szukałam takiej Grupy w pobliżu - łatwiej było mi rozmawiać z ludźmi, których nigdy nie widziałam na oczy, anonimowymi - dlatego wybrałam internet. I sama nie wiem kiedy dziewczyny przestały być dla mnie anonimowe, a stały się kimś bardzo bliskim.
Ale dziś - 3,5 roku później - chętnie poszłabym na spotkanie Grupy Wsparcia w realu. Choćby po to, żeby być wsparciem z racji, że sama już się wyciszyłam.

martita

Witajcie
Kobietki, bardzo żałuje że nie jesteście ze śląska. Inicjatywy takich spotkań są jak najbardziej potrzebne. Sama uczestniczyłam w spotkaniach Grupy Wsparcia i naprawdę było to najlepsze miejsce dla mnie w tamtym czasie. Uczestniczki nie bały się mojego płaczu, cierpienia w moich oczach, szlochania lub czasem tego, że nie byłam wstanie czasem nic powiedzieć. Były wyrozumiały nie "raniły" - rozumiały bo same przechodziły przez taki sam stan po starcie swoich dzieci.
Na każdą z nas musi nadejść taka pora ,że jest gotowa rozmawiać o śmierci swojego dziecka. Ja po starcie bardzo potrzebowałam tego aby ktoś mnie wysłuchał. Byłam monotematyczna, gdyż tylko rozmowa o chłopcach była dla mnie sensowna i najważniejsza. Każdy inny temat wydawał się banalny i mógł poczekać.
Jeżeli chciały byście porozmawiać to proszę odezwijcie się na prywatnej wiadomości podam wam tam namiary na mnie.
Pozdrawiam
Marta

agneskapineska

W każym miejsu w Polsce powinny być takie inicjatywy... Również bym uczestniczyła.

Pestka

żałuję, że nie jestem ze Śląska. i dzięki - oby więcej takich inicjatyw

Jaga

dzięki wielkie za info!!!

martita

Witam
Miejsce i terminy spotkania wysłałam do Jagi w Prywatnej Wiadomości. Osoby zainteresowane proszę o kontakt.
Jednocześnie pragnę zaznaczyć, iż działamy na zasadzie inicjatywy społecznej. "Serce Rodzica" Inicjatywa Społeczna na Rzecz Rodziców po Stracie Dziecka.
Nasze spotkanie jest nieodpłatne, nie związane z religią, niezobowiązujące do deklaracji bądź uczestnictwa w Grupie Wsparcia.
Pozdrawiam
Marta

martita

Witaj Jaga:)
Same spotkania Grupy Wsparcia będą odbywać się systemie systematycznych spotkań. Pierwsze trzy spotkania będą "otwartymi", rozumiem iż ze względu na odległość możecie mieć problem. Ale spokojnie możemy się spotkać najpierw niezależnie. Spotkania indywidualne ze mną i psychologiem też są realne. W dniu jutrzejszym podam ewentualne terminy i godziny w jakich możemy się spotkać.
Pozdrawiam
Marta

Jaga

Dziękujemy Ci bardzo za zaproszenie i chęć pomocy.
Ja w sumię chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej, np. czy mozna przyjechać na takie spotkanie raz czy dwa, bez regularnych wizyt?
(ze względu na odległość).
Proszę w imieniu swoim i dziewczyn o więcej info.
pozdrawiam

martita

Witajcie
Jestem mamą która straciła dwoje dzieci.
Bardzo często myślę o mamach które poznałam ponad dwa lata temu na Grupie Wsparcia. Każde spotkanie z nimi sprawiało, iż rozumiałam coraz bardziej to co się dzieje po części ze mną. Słyszałam jaki ból mamy, mają w sobie, jak cierpią i tęsknią za swoimi dziećmi. Czas jaki mija od śmierci naszych dzieci jest tak bardzo różny, ale uczucia i myśli jakie nami targają są bardzo podobne, a czasem identyczne.
Kiedyś myślałam że można pokochać tylko kogoś kogo się fizycznie widzi, czuje i poznaje jako osobę. Słyszałam tylko o bezwarunkowej miłości matki do dziecka. A teraz patrząc obiektywnie ja pokochałam Szymonka i Konradka nie trzymając ich nigdy na rękach, nie czując ich zapachu, nie słysząc. I brutalnie rzecz ujmując nie poznając ich tak w zupełności. Mam przecież tylko w swojej głowie wspomnienia z badań USG (obrazy nie wyraźnych ujęć i zdięć), ruchów we mnie(kuksańców i łagodnych muśnięć).
Ktoś by mógł powiedzieć do mnie „Ty mówisz że tęsknisz, a co Ja mam powiedzieć. Ja miałam swoje dziecko tyle i tyle czasu.” Ja wiem że mamą po stracie kilkuletniego dziecka lub wręcz dorosłego może być jeszcze trudniej. Ale z drugiej strony takie mamy miały choć ten czas, a Ja nie miałam nawet dnia, tygodnia. Myślę, iż takie targi i warzenie jest dla mnie bezsensowne i bezpodstawne. Nie wiem czy to normalne czy nie, nie bardzo mnie to zresztą interesuje co ludzie pomyślą o mnie. Jestem przekonana że jakby była taka możliwość „tacy ludzie” co oceniają nas tak krytycznie, nigdy by się z nami nie zamienili choćby na jeden dzień. Aby poczuć co my teraz czujemy.
Obecnie pragnę pomagać innym rodzicom i dlatego w chwili obecnej razem z psychologiem i pracownikiem organizacji pozarządowej z trenu Katowic, pragniemy zorganizować Grupę Wsparcia dla rodziców po starcie dziecka. Mamy już miejsce naszych spotkań teraz pragniemy zaprosić Rodziców po Stracie do uczestnictwa. Proszę osoby zainteresowane z województwa śląskiego o kontakt. Bardzo chętnie odpowiem na wasze pytania i udzielę informacje dotyczące spotkań.
Pozdrawiam
Marta